Het Zuid-Afrikaanse volkslied 'Die Stem' door C.J. Langenhoven (1918)

Die Stem

Uit die blou van onse hemel,

Uit die diepte van ons see,

Oor die weige gebergtes

Waar die kranse antwoord gee

Deur ons ver verlate vlaktes,

Met die kreun van ossewa

Ruis die stem van ons geliefde,

Van ons land Suid Afrika.

Ons sal antwoord op jou roepstem,

ONs sal offer wat jy vra

Ons sal lewe, ons sal sterwe,

Ons vir jou, Suid-Afrika

Op U Almag was vertrouend

Het ons vader gebou:

Skenk ons ook die krag, O Here

Om te handhaaf en te hou

Dat die erwe van ons vaadre

Vir ons kinders erwe bly

Knegte van die Allerhoogste,

Teen die hele wereld vry.

Soos ons vadere vetrou het,

Leer ons ook vertrou, O Heer

Met ons land en met ons nasie

Sal dit wel wee, God regeer.

In Een Ander Licht (www.stefbos.nl)

Ek is een vreemde hier
Ek het my land gelos
Ek het jou pad gekruis
Ek het jou spoor gevolg

Jy het gese gaan terug
Moe nie op my vertrou
Maar jy s n deel van my
Wat doen ek sonder jou

En ek weet die toekoms is onseker
En die donker is digby
En ek weet ons wag 'n lang reis
Reg deur die woestyn

Maar jou land is my land
Jou volk is my volk
Jou taal is my taal
Jouw God is my God
Jou droom is my droom
Jou pad is my pad
Jou toekoms my toekoms
Jou hart in my hart

Ek weet jou volk is bang
Voor ons wat anders is
Maar ek sal brugge bou
Daar waar die afgrond is

En ek sal terugverlang
Wanneer die wind sal waai
Wat uid die suide kom
Van my geboorte grond

Maar ek sal sterk wees
En ek sal oorleef
Want ek wil naas jou staan
Al sal dit moeilyk wees

Maar jou land is my land
Jou volk is my volk
Jou taal is my taal
Jouw God is my God
Jou droom is my droom
Jou pad is my pad
Jou toekoms my toekoms
Jou hart in my hart

My deel is jou deel
My brood is jou brood
Jou lewe is my lewe
Jou dood is my dood

En wanneer die donker kom
En jou mense my ontwyk
Sal ek my liefde gee
Totdat die haat verdwyn

Want jou huis is my huis
Jou angs is my angs
Jou stilte my stilte
Jou land is my land

Pretoria

Donderdagmiddag werd ik op kantoor verrast door Jac, die me miste en met Paul (een vriend uit Durban) naar Groblersdal was gekomen. Ik rij na werk naar de boerderij van Mr. en Mrs. G, waar Daniël en Stephanie (2 collega's) verblijven. We genieten met z'n vijven van een kampvuurtje en Paul braait een lekker knoflookbrood en wat vlees. Vrijdag ga ik aan het werk, terwijl de jongens gauw terug gaan naar Pretoria voor de begrafenis van Ans' broer, die de week ervoor was omgekomen bij een verkeersongeval. Om 4uur rijden Charly, Angela en ik naar Pretoria richting Jacs huis, waar we onze spullen achterlaten en met de auto van Jac richting de Country Club rijden, waar Neil werkt als chef. Hij maakt voor ons heerlijke pizza's en langzaamaan druppelen er meer vrienden binnen. Paul, Daniël en Ans (die liever bij haar vrienden was voor wat afleiding). Even later komt Erna met haar vriend en Andries. We spelen een spelletje 'wie ben ik' en de Afrikaners zijn verbaasd als ik raad dat ik Jan van Riebeeck ben. Tjah... ik en geschiedenis... het blijft een passie! Jac heeft een borrel op, dus ik rij in zijn autootje naar Catherine Avenue om lekker te gaan slapen...
Zaterdagochtend breng ik Charly en Angie thee en rusks op bed. Als ze gedoucht en aangekleed zijn, rijden we met Jac naar The Farm Inn Hotel voor een ontbijtje. We bewonderen nog twee baby-tijgertjes, maar de leeuwen, cheetahs en hyena's zijn alleen te begluren met een Game Drive, die helaas pas om 3uur begint. Met de meiden gaan we shoppen, terwijl Jac alvast naar Barries (een vriend) gaat. Als we eenmaal zijn uitgeshopt, rijden we ook naar Barries en ontmoet ik alle jongens waarmee Jac naar Highschool ging. De jongens en hun vriendinnen zijn wat schuwer dan de vrienden van vrijdagavond, dus om half9 besluiten we toch maar richting Daniëls huis te gaan, waar Paul, Ans en Bremer de braai al voor ons hebben aangestoken. Na wat gegeten te hebben, gaat de muziek harder en dansen we in de woonkamer. Neil komt vanuit zijn werk met Joan en danst lekker mee. Als de jongens even buiten een sigaretje roken, dans ik met Angie en Charly door met een hoedje op... Jac loop langs ons en wij denken dat hij gewoon wat te drinken gaat halen of naar het toilet gaat en liggen dan ook helemaal in een deuk als hij terugkomt in een bontjas met een soort cowboyhoed op en mee begint te dansen. Al gauw komen de andere jongens ook met rare jasjes en hoedjes aan en zwieren ze ons door de kamer. Daniëls moeder komt even later binnen en doet ook gezellig mee en even na twaalven rijden we uitgeput terug naar Jacs huis.
Zondag is het moederdag en Jac heeft familieverplichtingen, dus met de drie meiden rijden we naar Cappuccino's in Woodlands Mall voor een stevige brunch, voordat we terugrijden naar Groblersdal. Ik realiseer me op de terugweg hoeveel ik hier geniet van dit mooie land en de gezellige mensen en ik vind het ook echt jammer dat komend weekend mijn laatste weekend is, voordat de family hierheen komt. Een ding weet ik zeker, ik ga hoe dan ook terug naar ZA!

Braai en Boerderij

Donderdagavond geniet ik weer van een heerlijke braai bij Renee, Jan en De Wet thuis. De foto's staan in een nieuw mapje!
Vrijdagmiddag kan ik met Daniël meerijden naar Pretoria, richting het huis van Mariette, waar ik Neil en Jac tref. In het zonnetje spelen we een spelletje en genieten van een drankje. Een aantal vrienden komen langs en na een bordje spaghetti van vader Jean kruip ik bijtijds mijn bedje in.
De volgende ochtend haal ik met Neil wat boodschapjes en pakken we zijn bakkie in voor onze trip naar de farm van zijn ouders (Mariette en Jean). Jac krijgt vlak voordat we vertrekken een vervelend telefoontje dat de broer van Ans (een vriendin met wie we de avond daarvoor nog een spelletje hebben gedaan) is omgekomen bij een verkeersongeluk. We besluiten onze trip toch door te laten gaan en rijden richting Polokwane. Vanaf daar nog verder naar het noorden, riching Alldays, waar we een verfrissend drankje kopen en de laatste kilometers afleggen. We zijn vlakbij de grens met Zimbabwe en Botswana en het heeft hier al sinds december niet geregend...
We pakken de auto uit en ik maak kennis met Evence en Norma (die voor de koeien zorgen) en hun babytje. We gaan meteen erop uit, om te genieten van de prachtige natuur. Neil leert me over de bomen die op de boerderij groeien, zoals de Baobab, Maroela, Mapipi en Kanniedood. Van de vruchten van de Maroela wordt het drankje Amarula gemaakt. Soms vallen de vruchten van de boom en liggen ze op de grond te rotten, als de bobbejaans (apen) deze vruchten eten, lopen ze dronken rond... Ook leer ik veel over sporen. De jongens kunnen vertellen van welk dier ze zijn en wanneer dat dier er ongeveer heeft gelopen. Na een broodje boerewors gaan we er 's nachts op uit voor een game drive. Op de boerderij zijn namelijk sporen gevonden van leeuwen... Helaas de leeuwen zijn te bang voor het bakkie, hopelijk zien we ze later dit weekend.
Zondagochtend word ik wakker gemaakt met ontbijt op bed en jihoe er is warm water, dus sinds drie maanden kan ik weer eens in bad! We maken een korte rit en genieten van een uitgebreide lunch. De jongens verwennen me met bacon&eggs, skaapwors en pap. Terwijl de jongens een spelletje spelen, kruip ik in mijn boek. In de namiddag trekken we er weer op uit en ontdekken olifantensporen. Impala's en kudu's drinken wat water bij een dam (Afrikaans voor een meer/poel) en we spotten een paar giraffen, die helaas niet dichterbij durven te komen. De olifanten laten zich helaas niet zien, dus we rijden terug naar de boerderij, waar de jongens meteen beginnen met braaien. Ik eet steak, sla en aardappeltjes en geniet van een lekkere fles Cabernet Sauvignon. De jongens gaan er nog op uit, maar ik kruip lekker mijn bedje in.
De volgende ochtend loeien de koeien me wakker. Wederom krijg ik een heerlijk ontbijtje op bed en na een game drive word ik verwend met een uitgebreide lunch. Ik speel een spelletje met de jongens en kruip in mijn boek. In de namiddag maken we nog een ritje, maar helaas laten de leeuwen zich niet zien. Wel vinden we sporen van de leeuwen en Evence heeft ze 's morgensvroeg gespot. De poten van een leeuw zijn enorm en in de afdruk is te zien, dat de leeuw achter iets aan rende. In nabijgelegen water heeft Evence bloed gevonden, dus blijkbaar was de missie van de leeuw geslaagd! De jongens bereiden bij de boerderij potjie, heerlijk gestoofde lam skenkel en lam nek met aardappeltjes, rijst en champignons. Sorry pap, in dit gerecht gaat bijna een hele fles cola, maar het is echt heerlijk!Ik geniet weer van mijn boek in het roze bad. Een aantal koeien worden opgehaald en Neil sleept een matrasje naar buiten en valt in slaap onder de sterrenhemel, terwijl de potjie doorpruttelt op het vuur. Om 10uur proberen we Neil wakker te maken om te eten, maar hij is te moe, dus Jac en ik nemen samen plaats aan tafel. In het Afrikaans doet Jac een gebedje voor ons en samen genieten van dit heerlijke eten. Weer maken we Neil wakker voor een ritje, maar hij blijft liever lekker liggen, dus Jac en ik gaan samen op leeuwenjacht. We zien alleen wat nachapies, impala's en een vlakvark (warthog) en natuurlijk de sporen van de leeuwen...
Na een heerlijke nacht en ontbijt op bed, maken we een laatste game drive, maar de leeuwen laten zich niet zien... De jongens maken lunch en we pakken de auto weer in voor de terugreis... Op de terugweg moet ik van de jongens kennis maken met Biltong. Naast de Biltong eten we Chili Bites en Droë Wors, ik denk dat papa het allemaal heerlijk zal vinden! Neil zeg ik gedag in Pretoria en bij Bronkhorstspruit moet ik ook afscheid nemen van Jac met de belofte dat ik komend weekend weer naar Pretoria zal komen!

Mozambique

Tijdens mijn griepje wat aspirine geslikt, maar dit bleek geen succes. 's Maandags ga ik langs dokter Pretorius en daar blijkt dat ik een soort maagzweer heb van de aspirine. 'My dear, I'll give you the best treatment', aldus dr. Pretorius en hij schrijft een aantal medicijnen voor, nadat hij mij heeft onderzocht 'lay down, my dear'. Na een Afrikaanse uitleg in de Apteek over de medicijnen, krijg ik gelukkig nog een Engelse vertaling en kruip ik 's middags lekker in mijn bedje...
Helaas moet ik er dinsdag weer uit, want we moeten naar Polokwane om onze visums te regelen. Het is een grauwige dag en Polokwane lijkt me geen gezellige stad... De aanvraag is gelukt en in de auto kan ik op de terugweg tevreden even in slaap vallen.
Donderdagavond komen Jac, Tess, Adolf (broer Jac) en Adolf (neef Jac) richting Kingdom's Lodge en eten we een hapje in het restaurant. We doen een kort slaapje en vertrekken 's nachts om 2uur richting Mozambique... Ik rij voorop richting Middelburg, terwijl de andere meiden achterin de auto al in slaap vallen. Vanaf Middelburg gaat Jac voorop en rijden we door naar Ermelo, waar ik bij de jongens in de auto kruip en Charlotte het stuur van me overneemt. Over Amsterdam rijden we naar Piet Retief, door naar Pongola, waar we ontbijten bij de Wimpy. Suzan rijdt verder in de meidenauto en Jac kruipt bij de jongens weer achter het stuur. Lang wachten op de Kosi Bay border in de brandende zon, en na wat administratieve verplichtingen en het neerleggen van 68euro krijgen we een visum voor Mozambique. Onze autootjes parkeren we 20meter over de grens en vanaf daar nemen we een 4x4 taxi richting Ponta do Ouro. De wegen in Mozambique bestaan uit zand. Denk je in... een ritje met een jeep door de duinen in Nederland en je hebt een goed beeld van de weg in Mozambique, wat dus eigenlijk geen weg is, maar gewoon een zandhoop met daarom heen wat gras en bomen... Ponta do Ouro wordt op een opgehangen gelamineerd papiertje aangegeven en ik zou het niet raar vinden als mensen hier verdwalen. De jongens zitten achterin in het bakkie bij alle bagage en de meiden zitten achter mij met z'n vieren opgepropt op de achterbank. Ik heb de luxe voorin te mogen (ondanks dat ik de kleinste ben), maar wel met allemaal tassen op me en flessen wijn. Gelukkig duurt het ritje maar 45 minuten en komen we aan bij ons huisje, die tegen een soort duin is opgebouwd en vanaf waar we prachtig uitzicht hebben op de zee. Samen pakken we gauw de auto uit en nemen we een duik in de zee! Jac zorgt voor het eten en 's avonds relaxen we lekker buiten op de veranda.
Zaterdag proberen we een auto te regelen, maar de accu blijkt leeg van de 4x4, dus we relaxen lekker op het strand bij Ponta do Ouro en nemen een drankje in de Beach Bar. 's Avonds braaien de jongens het vlees en de meiden zorgen voor de aardappeltjes en slaai, zoals het hoort binnen de Afrikaanse cultuur! Ik doe een spelletje met de jongens, terwijl de meiden zich optutten. Angela duikt haar boek en bed in en met de rest gaan we nog naar een club in Ponta do Ouro. Het vrouwelijk schoon mag gratis naar binnen en ook Jac die contacten heeft met de eigenaar Dion. Dions familie komt uit Friesland, dus we hebben een link en ik krijg van hem een pet van zijn club als cadeautje. Terwijl de rest nog wild door feest en 's nachts een duik nemen in de zee, lopen Jac en ik terug naar het huisje voor wat rust.
Zondag rijden we naar Ponta Malongane waar Tess, Suzan, Angela, neef en broer snorkels huren en de woeste zee gaan trotseren op zoek naar vis... Ik neem gewoon een duik met Charly en Jaccie. Tussen de middag eten we heerlijke Tigre Prawns bij een lokaal restaurantje en gaan achterin het gele bakkie van Armando richting een ander afgelegen strandje. Onderweg zien we nog kogelgaten in vervallen huizen van de oorlog tussen de Frelimo en Renamo. Bij het afgelegen privéstrand maak ik met Jac nog een praatje met de eigenaar, die vertelt dat hij 20 jaar geleden zelf daar ook nog rond had gelopen met een geweer in zijn hand aan de Renamo-zijde. Het is zonde om te zien hoe dit prachtige land zich amper heeft kunnen opbouwen door een jarenlange strijd. En nog steeds wordt de bevolking geconfronteerd met het verleden door de vele landmijnen die nog steeds in deze prachtige omgeving liggen.
Het is al vrij laat, als ik met Adolf (neef) de braai aansteek, en als Jac het van me overneemt, ga ik even naar bed voor een powernap. Ik heb veel last van mijn maag. Om half 12 maakt Jac me wakker dat het eten klaar is. Ik eet een millie (maïskolf) en een stukje wors en kruip daarna weer mijn bedje in, want morgen moet ik vroeg op om met Charly mee te gaan naar Ponta Malongane waar ze een duik heeft gepland om 9 uur. Angela en Jac gaan ook met ons mee en terwijl we op het strand na een verfrissende duik verder slapen, begluurt Charly allemaal vissen, roggen en het rif van Mozambique. We ontmoeten de anderen bij Fernando's in Ponta do Ouro, waar ze een R&R bestellen (Rhum and Raspberry, maar we kunnen het beter gewoon 'rum' noemen). Er wordt voor mij een slush puppy bestelt met de veronderstelling dat daar geen alcohol in zal zitten, maar ik dacht al dat dit wel het geval was. Dus na een half glas, voel ik 'm aardig hangen. Tess, Suzan, Adolf en Adolf gaan snorkelen op zee en Angela, Charly, Jac en ik wandelen terug naar het huisje, waar we na een lekkere lunch weer het strand opzoeken. Ik verzorg de braai met Tess (ja, ik ga lekker tegen die Afrikaanse principes in), maar al gauw nemen de mannen het over en verplaats ik me toch maar weer naar de keuken, waar Jac bezig is met de aardappeltjes. De andere meiden hebben al voor sla gezorgd, dus ik maak nog even rode kool met appeltjes.
We wandelen naar Pinto's beach club voor een drankje, dansje en een spelletje 'poolen'. Charly, Jac en ik lopen eerder terug richting Angela, die niet helemaal lekker was en al op bed lag. Gauw mijn bedje in, want ik moet goed uitgerust zijn voor de lange terugreis.
Dinsdagochtend pakken we alle troep weer bij elkaar en rijden richting de grens, waar het dit maal verassend snel gaat. Ons visum wordt met een maand verlengd en ik ben blij dat ik weer een normale auto heb, want zo'n bakkie is heel leuk, maar niet bevorderlijk voor de billen...
In Palongane neemt Charly het van me over en kruip ik weer bij de jongens in de auto. Helaas wordt Charly staande gehouden, wanneer ze wil inhalen over een doorgetrokken streep. Gelukkig geen bekeuring (dat is ook veel te veel gedoe, aangezien we geen Afrikaners zijn), maar bij Piet Retief neemt Suzan het al over, die na 1,5 uur al moe is (mede doordat het donker begint te worden). In Hendrina nemen we afscheid van de jongens en ik rij door een donker ZA riching Middelburg, waar we wat snacken bij de Mac. Via Loskopdam rijden we naar Groblersdal, waar Simone ons al staat op te wachten. We knuffelen elkaar en vertellen kort over het weekend, waarna ik een douche neem, even met de jongens bel om te horen dat ze veilig zijn aangekomen en heerlijk in slaap val en droom van weer een fantastisch avontuur, dit keer niet in ZA, maar in Mozambique...

 

Ziek in ZA...

Helaas een griepje opgelopen hier in ZA... Vrijdag de hele dag op bed gelegen en zaterdagochtend ook rustig aan gedaan. Mijn boek van Adriaan van Dis uitgelezen (cadeautje van mijn zussen), maar gelukkig heeft Angela een nieuwe voorraad gekregen van Dick, die hier 2weken geleden op visite was, dus ik zit gelukkig nog niet zonder...
Zaterdagmiddag met Charly, Angela en Suzan naar Mbidi Lodge geweest, om daar lekker een dagje te relaxen. De babyleeuwtjes zijn groot genoeg om geaaid te worden, dus daar maken we dankbaar gebruik van. Tigreman John vraagt of we interesse hebben om te helpen bij het voeden, dus we lopen richting zijn huis met de babyleeuwtjes, die met ons meelopen, maar zich stiekem af en toe voor ons verstoppen...
Ik geef een leeuwtje de fles, hierin zit een oplossing van melk, ei en gelatine, wat niet al te prettig ruikt... We spelen nog even met de kleintjes en ik knuffel volop, want ik mis Cooger en Fox toch wel een beetje...
Zondag weer lekker rustig aangedaan en nu proberen weer aan de slag te gaan. Hopen dat ik gauw opknap, want het zou jammer zijn om ziek naar Mozambique te moeten vertrekken...

Kaapstad

Donderdag 12 april werk ik tot half1, maar kan me amper concentreren, want ik zit al veel te veel met het weekend in mijn hoofd... Ik  rij met Suzan naar Bronkhorstspruit, waar Jac me al op staat te wachten om me naar Lanseria (vliegveld) te brengen. De medestudenten uit Joburg zijn er nog niet, dus ik kan nog even met Jac een cappuchino drinken op het kleine vliegveldje. Marion is jarig, maar dat vieren we morgen pas, dus we toosten nog wel even op president Zuma die ook vandaag zijn verjaardag viert. Na een onrustige vlucht arriveren we in Kaapstad, waar we de bus nemen naar het Civic Centre om nog 20minuten naar ons hostel in Longstreet te lopen. Penthouse on Long is een keurig hostel en we hebben een slaapzaal voor ons vieren, want Flora slaapt met haar vriendin op een andere locatie. 's Avonds eten we een hapje en tegen enen zoeken we ons bedje op.
Vrijdagmorgen hebben Merel en ik een tocht geboekt naar Robbeneiland. Daniël probeert nog mee te gaan, maar de boot zit helaas al volgeboekt. Na een rustig tochtje over zee (helaas konden we niet buiten zitten...) komen we aan bij het eiland. We duiken een bus in en krijgen een toer over het eiland. Het is een vrij heldere dag, waardoor we mooi uitzicht hebben op Kaapstad en de Tafelberg. We eindigen de busrit bij de gevangenis, waar we een rondleiding krijgen van een politieke ex-gevangene. Hij vertelt ons over Mandela (na het boek te hebben gelezen, zijn huis te hebben bezocht en twee musea over de Apartheid, hoor ik weinig nieuws...) en ook heel kort over zijn eigen ervaringen. Het eiland heeft een vrij mooie natuur en er leven nog steeds mensen, exgevangen en exbewakers in harmonie samen! We worden in de haven opgewacht door Marion en Daniël, want het is tijd om Marions verjaardag te gaan vieren en dat doen we met een wijnproeverij! Met de taxi rijden we naar Groot Constantina, waar we een rondleiding krijgen en 5 wijntjes mogen proeven. Ik vind de wijn hier niet zo lekker, dus ik moet nog maar eens terug en richting Stellenbosch en Franshoek, op zoek naar een goede Kaapse wijn! We braaien op het dak van het hostel met aan de ene kant uitzicht over Kaapstad en aan de andere kant de reusachtige Tafelberg. We dansen tot 2uur op Longstreet...
Zaterdag slapen we een beetje uit en vertrek ik met Merel en Marion naar Kasteel de Goede Hoop. In het VOC-fort stijgt de heimwee naar Nederland met al het Delfts Blauw en schilderijen en meubels in Nederlandse stijl... Toch hebben we weinig om trots op te zijn als Nederlanders en we schamen ons voor onze afkomst bij de rondleiding door de martelkamers... De VOC-mentaliteit, misschien niet iets om echt trots op te zijn... Na het fort zoeken we Daniël op die met bekende Afrikaners (ex-aupairs uit NL) bij een van hen een wijntje en Amarula zit te drinken. Vanaf het huis hebben we uitzicht op zee en het Stadium. 's Avonds ontmoeten we Flora weer met haar vriendin Charlotte en haar neef is ook 's morgens gearriveerd. Na 4uur in Kaapstad is hij al overvallen, slechts 150Rand (15euro) afgegeven, maar toch een onprettig gevoel na een doodsbedreiging met een mes... We dansen in Harrington street en zoeken om 3uur ons bed weer op.
Zondag gaan Merel, Marion, Daniël en ik met de trein richting CapePoint. We kopen kaartjes naar het eindpunt Simonstown, maar de trein rijdt niet verder dan Fish hoek. Dus het laatste stukje met de bus. Na een lunch in de haven van Simonstown lopen we richting Boulders Beach op zoek naar pinguins. Eindelijk raak ik de zee aan! Nog geen pinguin te zien, dus ik poseer voor Merel (die niet weg wil zonder een pinguin te hebben gezien) als pinguin en doe mijn imitatie van de zeeleeuw. Gelukkig zien we de romantische beestjes na 5minuten lopen toch bij Foxy Beach! Het is schattig om te zien hoe de monogame stelletjes voor elkaar zorgen en ze lekker liggen te luieren op het strand. We nemen de trein terug, eten een hapje en  dan is het alweer tijd om richting het vliegveld te gaan. Vliegmaatschappij Kulula brengt ons veilig terug naar Lanseria, waar Jaccie me om kwart voor 12 alweer staat op te wachten. Ik overnacht in Pretoria, maar krijg weinig slaap, want de wekker gaat al om half6. Daniël (collega) haalt me op en ik rij met hem mee naar Groblersdal. Ik word even voor 8uur op de Headoffice afgezet, maar de andere meiden zijn er nog niet eens, dus ik besluit een ontbijtje te halen bij de Pick&Pay. Helaas is Charlotte mijn laptop vergeten, dus moet ik op en neer rijden, maar ik ben zo moe, dat ik besluit lekker op Kingdoms Lodge te blijven en een dagje te luieren en na te genieten van mijn avonturen in Kaapstad...